Bonjour à tout le monde
Lieve allemaal, chèrs amis français,
Het kan verkeren: de ene keer snel twee berichten achter elkaar en dan zo een tijd niets. Ik ben inmiddels in Cahors aangekomen en geniet daar van een (vind ik zelf) welverdiende rustdag. Hebmezelf getrakteerd op twee nachten in een hotel!Heb sinds de vorige rustdag in Le Puy 13 dagen gelopen. De wereld lijkt totaal veranderd sinds Le Puy!!
Tot Le Puy ben ik weinig andere pelgrims tegengekomen en sliep ik vaak alleen in een gîte voor bijvoorbeeld vier personen. Le Puy is echter een van de belangrijke startplaatsen voor de pelgrimstocht naar Santiago en dat is me nu ook wel duidelijk! Woensdag 27 juli ben ik vanuit Le Puy vertrokken na eerst om 7 uur naar de pelgrimsmis te zijn gegaan. Aan het eind van de mis mochten alle aanwezige pelgrims naar voren komen voor een praatje van de pastoor. Verder kregen we een mooi hangertje met de Jacobsschelp. Ik denk dat we zeker met 50 mensen daar stonden en dan moet je bedenken dat lang niet alle pelgrims naar de mis gaan!
Eenmaal op pad was het druk! Voor me zag ik op verschillende afstanden wel tien mensen voor me lopen en achter me ook nog een stuk of vijf. Heel raar om te ervaren na zoveel tijd alleen. Tijdens rustpauzes word je voorbij gelopen. Iedereen zegt elkaar bonjour en wenst elkaareen bon chemin. In het begin vond ik het maar niets. Het leek ineens niet meer zo bijzonder wat ik deed en de rust van de natuur was ook een beetje weg met al die flarden van gesprekken die je opvangt. Maar na een dag begon ik het toch wel gezellig te vinden.Ik begon mensen te herkennen en mensen mij ook. `s Avonds een beetje aanspraak in de gîtes en samen eten is eigenlijk toch ook wel erg leuk. Ben inmiddels ontzettend veel leuke mensen tegengekomen maar heb ook alweer veel afscheid moeten nemen. De meesten lopen maar een paar dagen tot twee weken. En gisteravond heb ik afscheid moeten nemen van een leuk groepje omdat ik vandaag dus even niet loop.
De natuur is erg afwisselend geweest de laatste twee weken. Een paar dagen na Le Puy kwam ik in de Aubrac. Vrij leeg (weide)landschap maar wel met heel veel grote stenen overal verspreid liggend.Hele mooie koeien hebbenze in deAubrac,met ogen die een beetje Oosters aandoen. Paar dagen later was het landschap juist weer heelgevarieerd met dan uitzicht op de rivier de Lot en danweer stukken door bos. Bramenzijn hier inmiddels volopte vinden langs de kant van de weg,mmmm.
Door het grote aantal mensen dat op pad is, is het welwat lastiger met een slaapplaats vinden. De eersteovernachting na Le Puy was geen probleem, toen lag ikmetslechtséén iemand op een kamer (slaapzaal) voor wel negen mensen. De avond erna haddenze echter in de eerste drie gîteswaar ik aanklopte geen plek voor me. In de vierdehad ik de laatste plek te pakken: in een tsabonne, een soort woonwagentje maar dan met alleen een bed, eigenlijk een beetje een bedstee op wielen. `t Is nu dus telkens afwegen of ik wel of niet ga reserveren.
Nou, dit zijn even de eerste indrukken van twee weken drukte. Vind het eerlijk gezegdwel lekker dat ik nu evenvoor twee nachtjes alleen in een hotel zit. Morgen is het weer tijd voor gezelligheid. Lopen doe ik trouwens wel altijd alleen.
Veel liefs, Marjolein
Reacties
Reacties
hai Marjolein,
Even laten weten dat ik erg geniet van je verhalen. Fijne reis!
Groeten van Thérèse
Hoi Marjolein,
Wat ben ik toch supertrots op je dat je alles zo trotseert en onderneemt. Echt enorm veel bewondering voor je.
Blijf genieten van alles wat er op je pad komt en ik blijf hopen dat de reis je uiteindelijk geeft waarnaar je op zoek bent.
Je schelp heb ik nog steeds en heeft een mooi plekje in mijn huisje. Nog steeds onaangeroerd trouwens.. bewaar ik voor als je een moeilijk moment meldt of voor het vieren van de aankomst.
Groetjes,
Jeanet
Lieve Marjolein, zelf nbet terug van prachtige reis in Wallis, zwitserse alpen, erg genoten van de bergen, de ontzagwekkende gletsjers en de lieflijke dalen en de huisjes met de vele bloemen, ook ik kwam tot het besef hoe bijzonder het is om hierin te mogen staan en te genieten van de schepping zo mooi en soms ook zo wreed, het besef hoe klein je zelf in dit alles bent, kan me heel erg raken,mooi jou belevenissen, liefs Betsy.
hoi Marjolein, Na een paar weken vakantie word ik blij verrast door meerdere berichten van jou! Helemaal leuk, en je bent zo heerlijk positief. Wat een doorzettingsvermogen, super. Max (9 jaar) heb ik over jouw tocht verteld. Wij hebben tijdens de vakantie in Oostenrijk gewandeld in de bergen (schitterend...zucht) en toen vertelde ik hem over jouw tocht. Hij was erg onder de indruk van jouw prestaties. Ik ook uiteraard... En als je bij de Pyreneeën bent, wil hij wel met je meelopen;-), want hij is nu helemaal gek op de bergen. Het is eigenlijk een soort hele lange avond4daagse die jij loopt, volgens hem..hihi. Zet m op, en hou ons op de hoogte (we hebben het hier regelmatig over je, ook zonder de herinnering van de jacobsschelp). Goede reis ! Groetjes, Maaike ps EN VAN JE HELA HOLA , HOUDT DE MOED MAAR IN..... IK HEB EEN POTJE MET VET, AL OP DE TAFEL GEZET....
hoi marjolein, geen loze kreet die bon chemin. ze bedoelen natuurlijk dat je flink moet doorstappen zodat je de eerste ben en een bedje hebt. aardig. ik ben weer terug van vakantie, hoop regen, hoop wind en af en toe een aardige zeildag met een zonnetje. naast een brandje in de kuip van een omgevallen barbeque hebben we niets beleefd. maar dat was ook een topervaring in ons gevoelsleven. daarna ging het een stuk beter. maar nu gelukkig weer aan het werk. ik zou het begrijpen als jij ook weer blij bent als je hier bent. veel plezier verder. de volgende keer moet je maar in compostella beginnen, dan loop je de rust in.
Hoi Marjolein!
Leuk om weer even bij je aan te haken.
Ik ben zelf net weer terug van mijn fiets-expeditie door België, Duitsland, Oostenrijk, Slovenië en Italië. In Slovenië heb ik nog een weekje exotische liederen gezongen. Een flinke (en mooie) reis, maar ik besef dat wat jij doet wel van een hele andere orde is. Hulde! Mooi om te lezen hoe inspirerend het nog steeds is. Moet zeggen dat ik er zelf ook wel zin in krijg als ik dit lees! Maar goed, wie weet, ooit...
Het stuk waar je nu bent, met al die pelgrims, doet me trouwens denken aan de Annapurna-trek in Nepal die ik 3 jaar geleden deed. Met z'n allen op weg naar hetzelfde doel, we begonnen met z'n tweeën en gaandeweg werden we een soort grote 'familie'. Ik vond dat heel speciaal, en het was echt jammer dat het maar 2 weken duurde.
Bij deze wens ik je veel inspiratie en een mooi vervolg!
Groetjes,
Willem
hoi Marjolein ik heb je mooie verhalen weer gelezen en ik vind het nog steeds heel erg bijzonder dat jij dat doet in je eentje en dat wij daar via jou verhalen van mee mogen genieten. als ik mensen vertel over jou vallen ze bijna achterover van verbazing. hier is verder ook geen nieuws te vermelden ik wens je veel loopplezier en vele mooie ontmoetingen toe het ga je goed gr mieke
Hoi Marjolein,
Hier even een teken van leven uit Deventer. Hier gaat het naar omstandigheden goed. Wat leuk dat pa en ma bij je geweest zijn. dat was wel even genieten. De helft van je reis zit er nu al op en nog steeds alles naar wens. Ik wens je vanuit Deventer een prettige voettocht verder. Veel liefs Hermien.
Hoi Marjolein,
Met bewondering jouw verhalen gelezen.
Het lijkt me dat je een geweldig rijke ervaring opdoet waarvan je levenslang kunt genieten.
Groeten uit Deventer
Hoi marjolein, ik hoorde over je tocht en ben je wezen googlen. Wat vind ik het knap van je zeg dat je zo je hart hebt gevolgd en zoveel lef hebt om dit alles te trotseren. Met genoegen en bewondering lees ik je verhalen. Ik zou het zelf wel willen doen voor een gedeelte dan, vindt het best een beetje ver haha. Ik wens je heel veel plezier en fantastische ervaringen.
Groet, elles
Bonjour Marjolein! 't Is al weer een tijdje geleden dat ik je schreef, maar wees ervan overtuigd dat ik je zeker niet ben vergeten, maar vaak aan je denk! Je bent voor mij de 'verpersoonlijking' van de perlgrimage naar SdC! Je bent nu 3 maanden onderweg -pffft- en ligt goed op schema. Toch? Je wilde eind aug in St Jean aankomen? Gaat dat lukken? Wat mij het moeilijkste lijkt van je reis is het elke avond weer vinden van een slaapplek. Je hebt er dus indmiddels al zo'n 90 (!) gehad. Helemaal nu je vanaf Le Puy met een 'massa' gaat lopen. Dat dwingt je helemaal om vroeg te vertrekken om tijdig een volgende slaapplek te vinden. Ik heb begrepen dat dat in N-Spanje helemaal een probleem wordt/is. Maar misschien is september wat rustiger? Wie weet. Even voor jouw info: in het Museum voor Religieuze Kunst in Uden is een expositie over bedevaarten in Europa. Duurt tot 9 okt.2011, dus als alles goed loopt c.q. als jìj goed loopt, dan kun je dit nog halen. Toch? Als je erop gaat letten dan zie je toch vele mensen bepaalde prestaties neerzetten: lees net weer een verhaal van een Eindhovenaar die alle grenspalen in de Pyreneeen in kaart heeft gebracht! 602 stuks! Prachtig hoor om jezelf zó uit te dagen. Marjolein, je bent nu al zo ver gekomen dat je ook de laatste 900km (geschat) zult volbrengen. Ik heb alle vertrouwen in je. Wil nog graag eens van je horen hoe het nu écht met je gaat: fysiek (knieen, blaren,) heb je je schoenen al verzoold? Enne.. heb je nog droge kleding? Hoor t.z.t. weer graag van je. Ik blijf je (spiritueel) steunen al is het op een (grote) afstand!
A big hug! Wills
Hoi Marjolein,
Goed om te lezen dat je je kranig houdt. Hou vast aan deze "moraal"! Nog maar "een paar bidons" en je bent over de Pyrenëen. Aan Cahors bewaar ik goede (wijn-) herinneringen uit 1985. Met een groep van circa 30 man tijdens een fietsvakantie heel erg veel lekkere wijn gedronken. De bolletjestrui heb ik toen niet gehaald, de wijn zakt toch in je benen, maar gelukkig heb ik de promillagetrui ook gemist.
Heel veelsterkte in de bergen!
Groet,
Hans
Bonjour marjoleine
jespére que tu vas bien et que la fixation du camelbac tien bon !!!
Bon chemin à bientôt
bonjour, hello and hoi marjolein,
finally I found your homepage. I went till aire-sur-l'adour. I hope and almost shure, that you did meet Josie (CA) there oder 1-2 days later. It was an absolutly great time for me. So, thank you for sharing, experiences, discussions, humor and funny times. I really enjoyed it. And I still take a lot off inside silence and 'slowlyness' with me. And you would not believe me, but it's true: I try often, to imagine, where you are now. I watch the spanish meteocard and hope, that you can enjoy the dry and (hope not to) warm wether. I really hope and wish, you are well, in good form (feed, legs, bag and all you need) for your last days or weeks.
take care of you (hero 2011), thanks for all and greetings from kirsten
PS: I hope you've got the photos on your mailbox with stephanie, veronique, jean, roxane, jacques
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}